Przecinarki plazmowe

CIĂCIE PLAZMOWE TO ELEKTROPOWIETRZNA METODA RZDZIELANIA METALI

TROCHĂ TEORII O CIĂCIU PLAZMOWYM

CiĂŞcie plazmowe jest to metoda polegajÂąca na wykorzystaniu Âłuku plazmowego pozwalajÂącego na ciĂŞcie

wszystkich materiaÂłĂłw przewodzÂących prÂąd elektryczny. ZnalazÂła ona zastosowanie w przemyÂśle w latach 50-tych ubiegÂłego wieku. RozwĂłj technologii ciĂŞcia oraz specjalistycznych urzÂądzeĂą pozwoliÂł na rozszerzenie zakresu zastosowaĂą ciĂŞcia plazmowego z wczeÂśniej rozwiniĂŞtego ciĂŞcia stali austenitycznych i stopĂłw lekkich o stale niskostopowe. Olbrzymi rozwĂłj tej technologii spowodowaÂł, Âże w pewnych warunkach ciĂŞcie plazmowe staÂło siĂŞ konkurencyjne dla takich procesĂłw jak np. ciĂŞcie laserowe czy ciĂŞcie gazowe. Ponadto w zaleÂżnoÂści od wielkoÂści produkcji, jak i potrzeby osiÂąganej jakoÂści powierzchni i powtarzalnoÂści wymiarĂłw procesy ciĂŞcia termicznego mogÂą byĂŚ prowadzone manualnie, pĂłÂłautomatycznie i automatycznie (CNC).

PlazmotwĂłrczy gaz, przepÂływajÂąc przez Âłuk elektryczny jarzÂący siĂŞ miĂŞdzy elektrodami, ulega jonizacji i dziĂŞki duÂżemu zagĂŞszczeniu mocy wytwarza strumieĂą plazmy (zjonizowanego gazu). Dysza zamontowana w palniku skupia Âłuk plazmowy. ChÂłodzone Âścianki dyszy powodujÂą zawĂŞÂżanie kolumny Âłuku. Wysoka temperatura w jÂądrze Âłuku plazmowego i bardzo duÂża prĂŞdkoÂśĂŚ strumienia plazmy (energia kinetyczna) to zjawiska powodujÂące, Âże materiaÂł jest stopiony i wydmuchany ze szczeliny.
Gaz plazmotwĂłrczy musi charakteryzowaĂŚ siĂŞ wysokÂą entalpiÂą i duÂżÂą przewodnoÂściÂą cieplnÂą oraz moÂżliwie najmniejszym potencjaÂłem dysocjacji i jonizacji oraz duÂżym ciĂŞÂżarem czÂąsteczkowym.
Do ciĂŞcia plazmowego wykorzystywane sÂą m.in.:
- powietrze - najczĂŞÂściej stosowany gaz plazmotwĂłrczy przy ciĂŞciu metalu,
- argon - doskonaÂły skÂładnik gazowy do zajarzenia i podtrzymywania Âłuku stosowany w mieszaninie z wodorem,
- wodĂłr - do ciĂŞcia stali austenitycznych i stopĂłw lekkich uÂżywany w poÂłÂączeniu z argonem lub azotem,
- azot - zapewnia ciĂŞcie z duÂżymi prĂŞdkoÂściami bez utlenienia krawĂŞdzi i ogranicza powstawanie nawisĂłw;
- tlen - stosowany do wydajnego ciĂŞcia stali niskostopowych gwarantuje uzyskanie gÂładkiej powierzchni ciĂŞtego materiaÂłu, wolnej od nawisĂłw i tlenkĂłw..

Do zalet ciĂŞcia plazmowego moÂżna zaliczyĂŚ:
- duÂżÂą gÂładkoÂśĂŚ ciĂŞtych powierzchni oraz moÂżliwoÂśĂŚ ukosowania i ÂżÂłobienia plazmowego,
- pewny i powtarzalny zapÂłon Âłuku pilotujÂącego niezaleÂżnie od pokrycia ciĂŞtych materiaÂłĂłw warstwÂą rdzy lub lakieru,
- wydÂłuÂżony czas pracy elementĂłw zuÂżywalnych dziĂŞki stosowaniu odpowiednich systemĂłw,
- w peÂłni zautomatyzowane ciĂŞcie za pomocÂą systemĂłw maszynowych.

Podstawowe parametry ciĂŞcia plazmowego to:
- natĂŞÂżenie prÂądu w A.
- napiĂŞcie Âłuku w V.
- prĂŞdkoÂśĂŚ ciĂŞcia w m/min.
- rodzaj i ciÂśnienie w MPa (bar) oraz natĂŞÂżenie przepÂływu gazu plazmowego w l/min najnowszej generacji urzÂądzenia majÂą najniÂższe zapotrzebowanie w gaz plazmowy,
- rodzaj i konstrukcja elektrody.
- Âśrednica dyszy zawĂŞÂżajÂącej w mm.
- poÂłoÂżenie palnika wzglĂŞdem ciĂŞtego przedmiotu.

Przy rĂŞcznym ciĂŞciu plazmowym operator reguluje jedynie prĂŞdkoÂśĂŚ ciĂŞcia i odlegÂłoÂśĂŚ dyszy od ciĂŞtego przedmiotu, a pozostaÂłe parametry sÂą staÂłe, utrzymywane ukÂładem sterujÂącym urzÂądzenia na nastawionym przez operatora poziomie. NatĂŞÂżenie prÂądu decyduje o temperaturze i energii Âłuku plazmowego. StÂąd wynika,Âże gdy zwiĂŞksza siĂŞ natĂŞÂżenie prÂądu, zwiĂŞksza siĂŞ prĂŞdkoÂśĂŚ ciĂŞcia lub przy danej prĂŞdkoÂści ciĂŞcia moÂżliwe jest ciĂŞcie materiaÂłĂłw o wiĂŞkszej gruboÂści, lecz maleje znacznie trwaÂłoÂśĂŚ elektrod. Zbyt duÂże natĂŞÂżenie prÂądu sprawia, e pogarsza siĂŞ jakoÂśĂŚ ciĂŞcia, zwiĂŞksza siĂŞ szerokoÂśĂŚ szczeliny, pojawiajÂą siĂŞ zaokrÂąglenia gĂłrnych
krawĂŞdzi i odchylenie od prostopadÂłoÂści. Zbyt maÂłe natĂŞÂżenie prÂądu powoduje poczÂątkowo pojawienie siĂŞ nawisĂłw metalu przy dolnej krawĂŞdzi, a nastĂŞpnie brak przeciĂŞcia. NapiĂŞcie Âłuku plazmowego decyduje o sprawnym przebiegu procesu ciĂŞcia plazmowego i stÂąd musi byĂŚ dokÂładnie sterowane. W zaleÂżnoÂści od natĂŞÂżenia prÂądu napiĂŞcie Âłuku, ze wzglĂŞdu na bardzo duÂży stopieĂą koncentracji plazmy Âłuku, wynosi 50 Ăˇ 200 V. ÂŹrĂłdÂła prÂądu muszÂą wiĂŞc mieĂŚ napiĂŞcie biegu jaÂłowego ok. 150 Ăˇ 400 V. DziĂŞki duÂżej energii cieplnej Âłuku plazmowego proces ciĂŞcia moÂże byĂŚ prowadzony w stosunkowo szerokim zakresie prĂŞdkoÂści ciĂŞcia.
PrĂŞdkoÂśĂŚ ciĂŞcia decyduje o jakoÂści ciĂŞcia, zwÂłaszcza w przypadku ciĂŞcia rĂŞcznego. Gdy zwiĂŞksza siĂŞ prĂŞdkoÂśĂŚ ciĂŞcia, spada jakoÂśĂŚ ciĂŞcia, maleje szerokoÂśĂŚ szczeliny ciĂŞcia, pojawia siĂŞ trudny do usuniĂŞcia nawis metalu przy dolnej krawĂŞdzi i ostatecznie brak przeciĂŞcia. Zbyt maÂła prĂŞdkoÂśĂŚ ciĂŞcia prowadzi do zwiĂŞkszenia szerokoÂści szczeliny ciĂŞcia i zaokrÂąglenia gĂłrnej krawĂŞdzi oraz wiĂŞkszÂą szerokoÂśĂŚ u gĂłry ni u doÂłu szczeliny, jak i pojawienia siĂŞ nawisu metalu i u la przy dolnej krawĂŞdzi. PrĂŞdkoÂśĂŚ wypÂływu strumienia plazmy z palnika oraz jego temperatura zaleÂżne sÂą od natĂŞÂżenia prÂądu, Âśrednicy i ksztaÂłtu dyszy zawĂŞÂżajÂącej i
odlegÂłoÂści palnika od ciĂŞtego przedmiotu, ale rĂłwnie od rodzaju gazu plazmowego i jego ciÂśnienia. W zaleÂżnoÂści od rodzaju ciĂŞtego materiaÂłu sÂą stosowane rĂłÂżne gazy plazmowe. GÂłĂłwnie sÂą to: tlen, powietrze ,azot, argon oraz mieszanki: argon wodĂłr i azot wodĂłr. W pierwszych urzÂądzeniach do ciĂŞcia plazmowego byÂł stosowany wyÂłÂącznie argon i mieszanki argon wodĂłr. Ze wzglĂŞdu na wysokÂą cenĂŞ tych gazĂłw rozwĂłj ciĂŞcia plazmowego zmierzaÂł nie tylko w kierunku zwiĂŞkszenia jakoÂści i prĂŞdkoÂści ciĂŞcia, lecz rĂłwnie zastÂąpienia argonu znacznie taĂąszymi gazami. PoczÂątkowo byÂł to azot, a nastĂŞpnie powietrze i tlen. a podobne prĂŞdkoÂści ciĂŞcia przy mniejszym natĂŞÂżeniu prÂądu.

najnowsza generacja przecinarek plazmowych

zobacz jak sÂą zabezpieczone najnowsze urzÂądzenia przed uszkodzeniem

< >