Przecinarki plazmowe

CIÊCIE PLAZMOWE TO ELEKTROPOWIETRZNA METODA RZDZIELANIA METALI

TROCHÊ TEORII O CIÊCIU PLAZMOWYM

Ciêcie plazmowe jest to metoda polegaj±ca na wykorzystaniu ³uku plazmowego pozwalaj±cego na ciêcie wszystkich materia³ów przewodz±cych pr±d elektryczny. Znalaz³a ona zastosowanie w przemy¶le w latach 50-tych ubieg³ego wieku. Rozwój technologii ciêcia oraz specjalistycznych urz±dzeñ pozwoli³ na rozszerzenie zakresu zastosowañ ciêcia plazmowego z wcze¶niej rozwiniêtego ciêcia stali austenitycznych i stopów lekkich o stale niskostopowe. Olbrzymi rozwój tej technologii spowodowa³, ¿e w pewnych warunkach ciêcie plazmowe sta³o siê konkurencyjne dla takich procesów jak np. ciêcie laserowe czy ciêcie gazowe. Ponadto w zale¿no¶ci od wielko¶ci produkcji, jak i potrzeby osi±ganej jako¶ci powierzchni i powtarzalno¶ci wymiarów procesy ciêcia termicznego mog± byæ prowadzone manualnie, pó³automatycznie i automatycznie (CNC).

Plazmotwórczy gaz, przep³ywaj±c przez ³uk elektryczny jarz±cy siê miêdzy elektrodami, ulega jonizacji i dziêki du¿emu zagêszczeniu mocy wytwarza strumieñ plazmy (zjonizowanego gazu). Dysza zamontowana w palniku skupia ³uk plazmowy. Ch³odzone ¶cianki dyszy powoduj± zawê¿anie kolumny ³uku. Wysoka temperatura w j±drze ³uku plazmowego i bardzo du¿a prêdko¶æ strumienia plazmy (energia kinetyczna) to zjawiska powoduj±ce, ¿e materia³ jest stopiony i wydmuchany ze szczeliny.
Gaz plazmotwórczy musi charakteryzowaæ siê wysok± entalpi± i du¿± przewodno¶ci± ciepln± oraz mo¿liwie najmniejszym potencja³em dysocjacji i jonizacji oraz du¿ym ciê¿arem cz±steczkowym.
Do ciêcia plazmowego wykorzystywane s± m.in.:
- powietrze - najczê¶ciej stosowany gaz plazmotwórczy przy ciêciu metalu, 
- argon - doskona³y sk³adnik gazowy do zajarzenia i podtrzymywania ³uku stosowany w mieszaninie z wodorem,
- wodór - do ciêcia stali austenitycznych i stopów lekkich u¿ywany w po³±czeniu z argonem lub azotem,
- azot - zapewnia ciêcie z du¿ymi prêdko¶ciami bez utlenienia krawêdzi i ogranicza powstawanie nawisów;
- tlen - stosowany do wydajnego ciêcia stali niskostopowych gwarantuje uzyskanie g³adkiej powierzchni ciêtego materia³u, wolnej od nawisów i tlenków..
Do zalet ciêcia plazmowego mo¿na zaliczyæ:
- du¿± g³adko¶æ ciêtych powierzchni oraz mo¿liwo¶æ ukosowania i ¿³obienia plazmowego,
- pewny i powtarzalny zap³on ³uku pilotuj±cego niezale¿nie od pokrycia ciêtych materia³ów warstw± rdzy lub lakieru,
- wyd³u¿ony czas pracy elementów zu¿ywalnych dziêki stosowaniu odpowiednich systemów,
- w pe³ni zautomatyzowane ciêcie za pomoc± systemów maszynowych.

                         

Podstawowe parametry ciêcia plazmowego to:
- natê¿enie pr±du w A.
- napiêcie ³uku w V.
- prêdko¶æ ciêcia w m/min.
- rodzaj i ci¶nienie w MPa (bar) oraz natê¿enie przep³ywu gazu plazmowego w l/min najnowszej generacji urz±dzenia maj± najni¿sze zapotrzebowanie w gaz plazmowy,
- rodzaj i konstrukcja elektrody.
- ¶rednica dyszy zawê¿aj±cej w mm.
- po³o¿enie palnika wzglêdem ciêtego przedmiotu.


Przy rêcznym ciêciu plazmowym operator reguluje jedynie prêdko¶æ ciêcia i odleg³o¶æ dyszy od ciêtego przedmiotu, a pozosta³e parametry s± sta³e, utrzymywane uk³adem steruj±cym urz±dzenia na nastawionym przez operatora poziomie. Natê¿enie pr±du decyduje o temperaturze i energii ³uku plazmowego. St±d wynika,¿e gdy zwiêksza siê natê¿enie pr±du, zwiêksza siê prêdko¶æ ciêcia lub przy danej prêdko¶ci ciêcia mo¿liwe jest ciêcie materia³ów o wiêkszej grubo¶ci, lecz maleje znacznie trwa³o¶æ elektrod. Zbyt du¿e natê¿enie pr±du sprawia, e pogarsza siê jako¶æ ciêcia, zwiêksza siê szeroko¶æ szczeliny, pojawiaj± siê zaokr±glenia górnych
krawêdzi i odchylenie od prostopad³o¶ci. Zbyt ma³e natê¿enie pr±du powoduje pocz±tkowo pojawienie siê nawisów metalu przy dolnej krawêdzi, a nastêpnie brak przeciêcia. Napiêcie ³uku plazmowego decyduje o sprawnym przebiegu procesu ciêcia plazmowego i st±d musi byæ dok³adnie sterowane. W zale¿no¶ci od natê¿enia pr±du napiêcie ³uku, ze wzglêdu na bardzo du¿y stopieñ koncentracji plazmy ³uku, wynosi 50 ÷ 200 V. ¬ród³a pr±du musz± wiêc mieæ napiêcie biegu ja³owego ok. 150 ÷ 400 V. Dziêki du¿ej energii cieplnej ³uku plazmowego proces ciêcia mo¿e byæ prowadzony w stosunkowo szerokim zakresie prêdko¶ci ciêcia.
Prêdko¶æ ciêcia decyduje o jako¶ci ciêcia, zw³aszcza w przypadku ciêcia rêcznego. Gdy zwiêksza siê prêdko¶æ ciêcia, spada jako¶æ ciêcia, maleje szeroko¶æ szczeliny ciêcia, pojawia siê trudny do usuniêcia nawis metalu przy dolnej krawêdzi i ostatecznie brak przeciêcia. Zbyt ma³a prêdko¶æ ciêcia prowadzi do zwiêkszenia szeroko¶ci szczeliny ciêcia i zaokr±glenia górnej krawêdzi oraz wiêksz± szeroko¶æ u góry ni u do³u szczeliny, jak i pojawienia siê nawisu metalu i u la przy dolnej krawêdzi. Prêdko¶æ wyp³ywu strumienia plazmy z palnika oraz jego temperatura zale¿ne s± od natê¿enia pr±du, ¶rednicy i kszta³tu dyszy zawê¿aj±cej i
odleg³o¶ci palnika od ciêtego przedmiotu, ale równie od rodzaju gazu plazmowego i jego ci¶nienia. W zale¿no¶ci od rodzaju ciêtego materia³u s± stosowane ró¿ne gazy plazmowe. G³ównie s± to: tlen, powietrze ,azot, argon oraz mieszanki: argon wodór i azot wodór. W pierwszych urz±dzeniach do ciêcia plazmowego by³ stosowany wy³±cznie argon i mieszanki argon wodór. Ze wzglêdu na wysok± cenê tych gazów rozwój ciêcia plazmowego zmierza³ nie tylko w kierunku zwiêkszenia jako¶ci i prêdko¶ci ciêcia, lecz równie zast±pienia argonu znacznie tañszymi gazami. Pocz±tkowo by³ to azot, a nastêpnie powietrze i tlen. a podobne prêdko¶ci ciêcia przy mniejszym natê¿eniu pr±du.

 najnowsza generacja przecinarek plazmowych

 

zobacz jak s± zabezpieczone najnowsze urz±dzenia przed uszkodzeniem 

<




 

© WELDtrade.pl Wszelkie Prawa Zastrze¿one. All Rights Reserved.